Door: Volt | Datum: 18-03-2010 | Laatst gewijzigd: 18-03-2010 | Milieu

WASHINGTON – Tijdens een onderzoek naar waar hoger leven kan gedijen, hebben wetenschappers voor het eerst tot hun verrassing een garnaalachtig wezen en een kwal, die onder een grote Antarctische ijskap speelt, ontdekt.

183 meter onder het ijs waar geen licht schijnt, hadden wetenschappers niet verwacht dat er meer dan een paar microbes zouden bestaan.

Dat is waarom een NASA team verrast was toen zij een videocamera neer lieten om voor het eerst goed te kijken in de onderbuik van een ijskap in Antarctica. Een vreemd garnaalachtig wezen zwom langs en parkeerde zichzelf op de camerakabels. De wetenschappers trokken ook een tentakel omhoog waarvan zij geloofden dat het van een ca. 30 cm grote kwal was.

"Wij opereerden in de veronderstelling dat er niets zou zijn,” zei NASA ijswetenschapper Robert Bindschadler, die de eerste bevindingen zal presenteren tezamen met een video op een bijeenkomst van een Unie voor Amerikaanse Geofysica woensdag. “Het was een garnaal die je graag op je bord zou hebben.”

"Wij waren er helemaal van ondersteboven,” zei hij over het ongeveer 7,5 cm lange, oranje wezentje dat de hoofdrol speelt in hun twee minuten durende video. Technisch gezien is het geen garnaal. Het is een Lyssianasid vlokreeftje, dat ver verwant is aan de garnaal.

De video zal experts waarschijnlijk inspireren om te heroverwegen wat zij weten over leven in zware omstandigheden. Het heeft wetenschappers doen mijmeren dat als garnaalachtige wezens kunnen dartelen onder 183 meter Antarctisch ijs in donker stromend water onder 0 graden Celsius, hoe zit het dan met andere vijandelijke plaatsen? Hoe zit het dan met Europa, een bevroren maan van Jupiter?

"Zij zochten naar de equivalent van een druppel water in een zwembad waarin je verwacht dat er niets zal leven en ze vonden niet één dier, maar twee,” zei bioloog Stacy Kim van de Moss Landing Marine Laboratories in Californië, die zich later bij het NASA team voegde. "Wij hebben geen idee wat er zich daar beneden afspeelt."

Microbioloog Cynan Ellis-Evans van het British Antarctic Survey noemde de vondst intrigerend.

"Dit is een primeur voor het subglaciale milieu met dat niveau van verfijning,” zei Ellis-Evans. Hij zei dat er ontdekkingen zijn die enigszins gelijkwaardig zijn, die complex leven laten zien in zich terugtrekkende ijsvelden, maar niets zo direct onder het ijs als dit.

Ellis-Evans zei dat het mogelijk is dat de wezens er van ver weg heen gezwommen waren en er niet permanent leven.

Maar Kim, die medeauteur is van deze studie, betwijfelt dat. De plek in West Antarctica is minimaal 20 kilometer vanaf de open zee. Bindschadler boorde een 20 centimeter breed gat en zag een kleine hoeveelheid water. Dat betekent dat het onwaarschijnlijk is dat twee wezentjes van grote afstand daarheen gezwommen zouden zijn en toevallig gevangen werden in zo’n klein gebied, zei zij.

Toch zijn wetenschappers verward over wat de voedingsbron zou zijn voor deze wezentjes. Terwijl sommige microben hun eigen voedsel kunnen maken uit de chemicaliën in de oceaan, kan complex leven zoals de vlokreeft dat niet, zei Kim.

Dus hoe overleven zij? Dat is de vraag, zei Kim.

"Het is behoorlijk verbazingwekkend als je een gigantische puzzel zoals deze vindt op een planeet waarvan wij alles dachten te weten,” zei Kim. 

Bron: Yahoo News